Een nieuwe cyclus is aangebroken. Het ontluiken van de natuur begint weer. Na een tijd van naar binnen keren komen de sapstromen weer op gang. In de natuur waar de natuurlijke intelligentie werkt en hier zijn wij mensen ook aan onderhevig. Al realiseren veel mensen zich dat nog niet alles wat wij in de natuur achterlaten komt ons een keer voor voeten om dit zo maar eens figuurlijk uit te drukken. Het zal uiteindelijk in ons lichaam terecht komen. Dit gebeurt nu al met de plastic deeltjes en ook in ons drinkwater zitten heel wat stoffen die niet echt gezond voor ons zijn. En dit is nog maar een klein greep van wat in ons lichaam terecht komt.
Het is nog steeds te triest voor woorden. Een positief punt is dat je merkt dat de plastic flesjes minder worden. Er statiegeld op zetten werkt echt! Jammer dat dit nog niet op de blikjes van kracht is, maar ik heb begrepen dat dit er aankomt. Want blikjes worden echt overal neergegooid uit de auto's, soms vind je om de drie meter een blikje bier (ik vraag me af, hoe ze dat doen?) en ook fieters en wellicht wandelaar laten achteloos het blikje uit de handen vallen. Nou ja soms willen ze het nog wel eens plattrappen, dat scheelt weer voor mij dan hoef ik het niet te doen.
Als je zo over het eiland fietst kom je natuurlijk ook weer prachtige zaken tegen. De schittering van de zon op het water. Overvliegende ganzen in grote getalen. Een aantal reeën die zich te goed doen aan het gras en kalm blijven staan, zodat ik een foto kan maken.
Ik realiseer mij dat ik sinds 2018 het zwervuil op raap op het eiland Noord-Beveland. Gelukkig kan ik zeggen dat het wat minder wordt maar alles wat er ligt is nog steeds te veel. Maar de vele kilo's vuil die ik in het begin ophaalde is gelukkig afgenomen, dit komt ook doordat er steeds meer mensen een plastic tas meenemen wanneer ze gaan wandelen en zo het zwerfvuil meenemen maar soms zie ik ook mensen met een grijpertje lopen die het afval oppikken. Mijn dank is groot aan iedereen die een steentje bijdraagt.
Irene Brakman.
