Een tijdje was ik niet meer in de gelegenheid om op de bakfiets rond te toeren. De betrokkenheid bij de Ruilshop, het auto ongeluk en de val van de bakfiets werkte niet geheel in mijn voordeel mee.
De tekenen waren zichtbaar ik moest even afstand nemen en pas op de plaats maken.
Na het auto ongeluk heb ik veel last gehad van mijn linkerbeen en kon daardoor een week of tien, ook door een infectie in mijn been, niet meer lopen. Toen mijn been enigszins geheeld was kon ik aan mijn verdere ongemakken in mijn lichaam gaan werken. Regelmatige bezoeken aan een Osteopaat heeft daar aan bijgedragen. Door de klap met de auto heeft mijn lichaam heel wat te verduren gekregen.
Toen op een dag, dacht ik nu is het tijd om weer een ronde op mijn bakfiets te maken. Ik was mijn huis nog niet uit, ging de weg over en bij de eerst volgende bocht vloog ik van mijn bakfiets af. Mijn bakfiets maakte een zwieper naar links en daar ging ik! Het ging zo snel dat ik amper het besef had van wat er gebeurde. Ik belande gelukkig is een stukje berm met mijn lichaam (ook geen uitwerpselen van een hond daar, gelukkig) maar met mijn enkel op de goot voor de afwatering van het fietspad. Twee mannen die aangefietst kwamen hielpen mij op en zette de bakfiets weer op zijn wielen. "Gaat het?"vroegen ze. Heb je, je knie beschadigd? "Nee" zei ik. "Het valt wel mee". Mijn enkel deed wel wat zeer, "maar ik kan wel weer fietsen hoor"! zei ik overmoedig. Eenmaal in Geersdijk aankomen begon mijn enkel zo zeer te doen en natuurlijk weer net het been wat ik ook bij het auto ongeluk had beschadigd, dat ik besloot terug te keren.
Tegen de avond kon ik niet meer lopen en mijn enkel werd steeds dikker. Pff zo'n vier weken heeft het geduurd en weer rust houden.
Nu is het mei en mijn lichaam doet het weer aardig en mijn been ook dus ga ik weer beginnen met het opruimen van zwerf afval. Er ligt weer genoeg overal!
